PDD - uznana metodyka wytwarzania oprogramowania

PDD - Presentation Driven Development ;)

Zasady pierwotnej wersji PDD:

• Błędów się nie usuwa, to zajmuje za dużo czasu, błędy się omija lub wstawia dane na sztywno
• Nie rozpatruje się przypadków brzegowych, żadnych
  
• Nie rozpatruje się nic, czego nie można pokazać - np. wyjątki - nigdzie się ich nie łapie, albo łapie wszystkie i nie pokazuje, że coś poszło nie tak
• Działanie nie musi być stabilne, a zarządzanie pamięcią w ogole istnieć - aplikacja ma tylko działać przez czas prezentacji
• Jeśli jakieś zadanie zajmuje dużo czasu co powoduje, że oglądający prezentacje lub uruchamiający aplikację musi czekać, to dane do tego zadania wstawia się na sztywno lub wcześniej przygotowuje wyniki (nie konieczne będące efektem działania programu)
• Kontrolki i ekrany muszą być ładne, najlepiej lekko animowane
• Każdy przycisk ma znaczącą ikonke
• Tworzy się jedyną ścieżkę krytyczną - ona musi wyglądać jakby działała i ją sie pokaże
• Nie dba się o jaką kolwiek zgodność wsteczną (ale można przygotować port danych ze starej wersji i pokazać jak wygląda w nowej (mówiąc, że dane pochodzą ze starej :) ))

Niektóre firmy postanowiły zaadaptować PDD również dla oprogramowania, które trafia do klientów, wtedy pojawiają się pewneo zmiany (obsługuje się niektóre przypadki brzegowe), zasady pozostają podobne. Kilka zmian w PDD dla oprogramowania dostarczanego użytkownikowi:

• Tworzy się kreatorki ułatwiające pracę na początku, nawet jeśli na dalszych etapach unimożliwiają pracę z powodu złożoności zagadnienia lub ilości danych
  
• Oprogramowanie ma dobrze wyglądać i bardzo dobrze się sprawdzać dla małych prostych problemów, powinny być dla nich zaproponowane rozwiązania, nie muszą być ogólne
  
• Nie dba się o skalowalność, czy złożone przypadki
• Nie dba się o kompatybilność między wersjami np. wersja 2.0 jest nie kompatybilna z 1.1, a ta jest absolutnie nie zgodna z 1.0
• Po wydaniu oprogramowania zbiera się maksymalnie wszelki feedback od użytkowników i zmienia się wersje pierwotną nawet, jeśli użytkownicy chcą zupełnie co innego niż zaplanowano, jeśli wystarczająco duża liczba użytkowników chce coś to można stworzyć kilka różnych produktów

Niektóre duże firmy z powodzeniem stosują tą metodykę. Jej najefektywniejsza forma jest nazwana $DD - Money Driven Development - stosuje się PDD, ale pierwsza wersja oprogramowania jest dokładną kopią cudzego produktu. Reszta zasad pozostaje bez zmian.

Nie będe oceniał tutaj PDD i $DD. Pamiętać trzeba tylko o jednym - jeśli firma korzysta z $DD to nigdy nie należy korzystać produkcyjnie z pierwszej wersji oprogramowania, a wersję 2.0 stosować tylko w razie potrzeby po przetestowaniu w rzeczywistym środowisku. Przeważnie wersja 3.0 jest już bardzo udanym produktem.

ps. Pierwszy raz zauważyłem stosowanie PDD w projekcie tworzonym przez studentów na konkurs, później zauważyłem komercyjne wykorzytanie odkrytej metodyki. Przypomniałem sobie o PDD z okazji Entity Framework i LINQ to SQL.